Βλαντής

Επώνυμο τριών λογίων του 19ου αι. 1. Ανδρέας (Λευκάδα 1813 – 1885). Νομομαθής και φιλόλογος, γιος του Σπυρίδωνα (βλ. 2.). Διδάχτηκε τα πρώτα γράμματα στη Λευκάδα και το 1835 αποφοίτησε από τη νομική σχολή της Ιονίου Ακαδημίας. Παράλληλα, ο Β. παρακολούθησε στην Κέρκυρα τα ιδιωτικά μαθήματα του ποιητή Ανδρέα Κάλβου και, αργότερα, συνέχισε τις σπουδές του στη Σιένα της Ιταλίας. Όταν γύρισε στα Επτάνησα υπηρέτησε ως υπάλληλος της Γερουσίας και από το 1850 έως το 1856 γραμματέας της Ιονίου Βουλής. Το 1862 διορίστηκε πρόεδρος πρωτοδικών στην Ιθάκη, αλλά αρνήθηκε τον διορισμό για λόγους υγείας. Μετά την Ένωση, αντιπροσώπευσε τη Λευκάδα ως πληρεξούσιός της στην Εθνοσυνέλευση του 1864. 2. Σπυρίδων (Βενετία 1765 – 1830). Λόγιος από τα Κύθηρα, τελευταίος διευθυντής του Φλαγγινιανού Φροντιστηρίου της Ρώμης. Σπούδασε στο Φλαγγινιανό φροντιστήριο και όταν τελείωσε τις σπουδές του ανέλαβε τη διεύθυνσή του έως το 1797. Ο Β. έγραφε σε καθαρεύουσα, ενώ υπήρξε ευσυνείδητος εκδότης αρχαίων κειμένων και διορθωτής τους στο τυπογραφείο των Γλυκέων. Ασχολήθηκε και με μεταφράσεις, από τις οποίες ξεχωρίζουν εκείνες σε έργα του Γκολντόνι και του Βοκάκιου. Στις μεταφράσεις του συγκαταλέγονται και οι Μεταμορφώσεις του Οβιδίου και οι Βιογραφίες του Κ. Νέπωτα. Ιδιαίτερα αξιοσημείωτα όμως είναι το Λεξικόν της Γραικικής τε και Ιταλικής (Βενετία,1806) και το Γεωγραφικό Λεξικό (Βενετία, 1815). 3. Σπυρίδων (Λευκάδα 1855 – 1938). Νομομαθής και ιστορικός, γιος του Ανδρέα (βλ. 1.). Φοίτησε στη Ζωσιμαία σχολή στα Ιωάννινα και μετά πήγε στην Πίζα, όπου σπούδασε νομικά και ανακηρύχθηκε διδάκτορας στο πανεπιστήμιο της ιταλικής πόλης. Το 1882 γύρισε στη Λευκάδα και άσκησε το δικηγορικό επάγγελμα. Παράλληλα, διορίστηκε επίτιμος πρόξενος της Ιταλίας (1883) και, αργότερα, της Γαλλίας (1914). Το 1910 εξελέγη βουλευτής. Ο Β. ασχολήθηκε με την ιστορία και έγραψε αρκετές μελέτες. Μεταξύ των έργων του, τα σπουδαιότερα είναι: Η Λευκάς υπό τους Φράγκους, τους Τούρκους και τους Ενετούς και Οι Γάλλοι εν Λευκάδι.